Heus, je voelt het aan je water

Columns

Het Parool, 3 maart 2007

Wie tussen de regels door leest, kan zich niet aan de indruk onttrekken dat Geloven in het publiek domein, het 513 pagina’s dikke rapport van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid, is geschreven met een dubbele agenda. De opstellers doen weliswaar of zij neutraal zijn, maar af en toe komt de aap uit de mouw, bijvoorbeeld wanneer de rapporteurs verklaren dat ongeloof de jeugd maar tot het cynisme brengt.

En cynisme – knoop het in uw oren – leidt slechts tot zinledigheid, met zelfmoord als onafwendbaar einde. Veel sympathieker staat het WRR-rapport tegenover geloof, kerk en zingeving. De overheid zou die drie-eenheid best actiever mogen ondersteunen.

Opmerkelijk genoeg spoort het WRR-rapport niet met het rapport van het Sociaal Plan Bureau, dat kort daarvoor is verschenen. Het SCP stelt vast dat de secularisatie niet is afgelopen en dat de ontkerkelijking gewoon doorgaat, niet alleen onder christenen, maar ook onder moslims. Wel lijkt het erop dat godsdienst meer en meer wordt “geinvidualiseerd en gedemocratiseerd”. Mensen gaan shoppen op de religieuze markt, of vinden hun eigen geloof uit. De ene dag gaan ze samen met oud-staatsecretaris Medy van der Laan naar de Rozenkruisers, de volgende dag laten ze net als Ruud Gullit hun horoscoop trekken en weer de volgende dag staan ze met André Rouvoet in de Vrijgemaakte Broedergemeente van de Zevende dags-Adventisten mee te swingen in het gospelkoor.

Hallelujah!

Van mij mag het, maar of de overheid zulks moet stimuleren, is weer een andere vraag.

Wel ben ik ervan overtuigd dat er de komende jaren een enorme propagandaslag zal plaats vinden, waarbij de media het slagveld zullen zijn. Je ziet het nu al gebeuren. Overal probeert men seculiere gelovigen en andere spirituelen naar binnen te lokken door hun te vermaken of anderszins hun behoeften te bevredigen. Er zullen allerlei soorten religieuze programma’s komen, die vanuit klassieke kerkelijke standpunt misschien halfbakken zijn, maar die vast en zeker een groot publiek trekken. Als ik het goed zie, is de KRO in Nederland de eerste omroep die het genre heeft ontdekt. De KRO moet nu eenmaal ook overleven en met kardinaal Simonis krijg je de beatmis al lang niet meer vol.

Wonderen bestaan31.jpg

Het begon met Wonderen Bestaan, dat in de zomer werd uitgezonden en waarbij de KRO zich haastte om te verklaren dat het “amusement” was. Bijna steeds ging het over uitgekomen voorspellingen, over verschijnselen van gelijktijdigheid, over personen die op twee plaatsen te gelijk zijn (bi-lokaliteit), over wonderbaarlijke genezingen, of over beschermengelen die iemand uit een penibele situatie hebben gered. De presentatrice muntte uit in gezellige prietpraat en de katholieke kerk kon er zich geen buil aan vallen, want de personen die erin optraden, maakten geen enkele aanspraak op zaligverklaring.

En niets hoefde echt te worden nagetrokken, zodat de zomerse boodschap bij deze publieke omroep vrolijk bleef galmen: “Er is meer tussen hemel en aarde, Horatio…!”.

Zesde zintuig1.jpg

En dan is er nu Het zesde zintuig, opnieuw van de KRO. Het schijnt dat behalve de stichting Skepsis nu ook filosofen van de (katholieke) universiteit Tilburg zich erover hebben opgewonden. Ze hebben vast gelijk, maar wat heb ik gelachen! Het zijn experimenten waar de onnozelheid vanaf druipt, puur amusement, vooral als kritisch journalist Inge Diekman en hoofdcommissaris Joop van Riessen met serieuze gezichten in actie komen. Even controleren of er niet wordt vals gespeeld als weer iemand “voelt” dat op deze plek ooit iets vreselijk is gebeurd.

Ja, zeg!

Zet mij gerust op een landweggetje aan de rand van een bos en ik vertel u ook dat hier jaren geleden een kop is gesneld, een jongetje in het braambos is verdwenen, of een non van haar fiets gevallen. Ik wil ook meedoen. Heus, ik versla die paranormale gasten allemaal!

Het Parool, 3 maart 2007

Ook KRO: Het digitale altaar!