La mentalité de VOC, messieurs!

Invallen

Van oudsher is de Nederlandse identiteit uitgedragen door de koopman en de dominee. Vaak deden zij hun zegenend werk hand in hand. Met de dominee in dit VU-kabinet zit het wel goed.

Grolsch21.jpg

De ministers reizen door het land om de jeugd van het roken, drinken en gokken af te houden. Ook staat homoseksualiteit weer op de agenda, omdat de dominees weer hebben ontdekt dat deze aberratie niet door God op prijs wordt gesteld.

De dominee is weer cool en zelfs André Rouvoet schijnt de gospel te zingen, waarbij hijzelf op de gitaar tokkelt.

De dominee mag dan weer in de lift zitten, dat lijkt voor de Nederlandse koopman niet meer te gelden. De Nederlandse koopman wordt zelf opgekocht. Mogelijk bestaat er over een paar jaar helemaal geen Nederlandse koopman meer en zitten wij louter opgescheept met dominees. Nederlands als het ultieme gidsland. Jammer alleen dat de Gouden Gids ook al in buitenlandse handen is.

Onlangs werd ABN/Amro opgekocht. De bank zal worden opgesplitst. Ik kan niet zeggen dat ik het erg vond. Ik ben geen klant van ABN/AMRO. Daarna werd het Nederlands bedrijfsleven opnieuw opgeschrikt. Ook Grolsch viel ten prooi aan buitenlandse gulzigheid. Ik ben geen specifieke Grolsch-drinker, maar ik voelde toch wel iets van spijt.

Grolsch 31.jpg

Grolsch heb ik altijd een sympathiek merk gevonden en het was vooral een genoegen dat ouderwetse beugelflesje met dat plofje te openen. Nu wil de nieuwe eigenaar, het Zuid-Afrikaanse bedrijf van SABMiller, van Grolsch een merk maken dat zich vooral gaat richten op de Zuid-Amerikaanse markt.

Van Groenlo naar Montevideo.

Hagemeyer.jpg

Nauwelijks bijgekomen van deze kater, las ik dat het Hollandse handelshuis Hagemeyer in handen is gevallen van zijn Franse concurrent. Dat stak wel even. Een handelshuis! Als zelfs onze handelshuizen door het buitenland worden overgenomen, wat blijft er dan nog over van de Nederlandse identiteit? Bij wat ooit is voortgekomen uit de VOC, wordt binnenkort alleen nog Frans, Engels of Chinees gesproken. En wat moet er dan van onze VOC-mentaliteit terecht komen?

Ik hoor het premier Balkenende al uitroepen: “La mentalité de VOC, monsieur!”.

U was misschien nog op vakantie, maar in augustus van dit jaar heeft de top van het Nederlands bedrijfsleven een informeel dineetje gehad op het Catshuis. Volgens de Volkskrant wilden de ondernemers graag praten over het zogenaamde Wimbledon-model. Dat model kan aldus worden samengevat: zoals Engeland het beste tennistoernooi ter wereld heeft zonder dat er ooit een Brit wint, zo moet Nederland een investeringsklimaat ontwikkelen dat onze economie laat groeien en bloeien, ook al bestaat er in ons land geen enkel Nederlands bedrijf meer. De Volkskrant meldde dat het eten uitstekend had gesmaakt, maar dat er van het gesprek weinig was terecht was gekomen. De politiek vond dat er eerst een ambtelijke commissie moest worden benoemd.

Ja, precies: en daarna zien wij wel weer verder.

Aan het dineetje op het Catshuis moest ik denken, toen ik vorige week in de Britse kranten de commentaren las op de uitschakeling van het Engelse voetbalelftal voor het WK. Nota bene op Wembly waren de Engelsen met 3-2 weggespeeld door een stelletje boeren uit Kroatië. Dat komt, schreven de krant woedend, omdat buitenlandse voetballers in de Premier League de dienst uitmaken. Laatst werd Chelsea kampioen van Engeland met een team, waarin geen enkele Engelsman meer meespeelt.

Uit al die Engelse kranten begreep ik één ding: ze willen daar met z’n allen zo gauw mogelijk af van dat Wimbledon-model.

Binnenlands Bestuur, 30 november 2007