Is de publieke omroep wel rechts genoeg?

Columns

Stel ik zou iets over Harry de Winter schrijven dat onwaar is, bijvoorbeeld dat hij zich op slinkse wijze de rechten van Lingo heeft toegeëigend, of dat hij handelt in gestolen manchetknopen of dat er in de kelder van zijn kolossale huis een bordeel gevestigd is voor de kopstukken van de Socialistische Partij. Stel dat Harry excuses zou eisen voor wat ik heb geschreven en stel dat ik hij die niet zou krijgen.

Stel dat Harry daarop niet naar de rechter stapt, noch naar de Raad voor de Journalistiek, maar dat hij met zijn klacht aanklopt bij het televisieprogramma De leugen regeert. Zou ik dan naar de Leugen Regeert gaan om mij daar te onderwerpen aan het oordeel van wat een groot woord “de mediaraad” wordt genoemd?

Nee, natuurlijk niet.

De laatste keer dat ik het programma zag werd de raad gevormd door Catherine Keyl en Rutger van Santen. Ik zal niet beweren dat die twee in mijn wereld slechts treinkaartjes mogen knippen of de vuilnis ophalen, maar van enige journalistieke functie zouden zij worden uitgesloten. Catherine Keyl als standaard, haal dan meteen ook de meter weg uit Parijs, hef de Greenwich-tijd op en doe voortaan nog maar 143 pinda’s in een gros.

Rutger van Santen.jpg

En bij Rutger van Santen hoor ik altijd diezelfde pertinente stem en diezelfde pertinente meningen als bij Sal Tas, maar dan wel van de Sal Tas die in 1934 nog de Jordaanoproer heeft uitgeroepen. Kortom: geef het woord aan Rutger van Santen, laat daarna Francisco van Jole zijn politiek correcte contactlenzen richten op een misstand en veel mensen denken dat de publieke omroep links is.

Catherine Keyl.jpg

Onlangs zat ook Andries Knevel in de mediaraad. Je kunt trouwens geen avond meer overslaan of Andries verricht, onder het mom van journalistiek, zijn zendingswerk. Maar is Knevel links of rechts? In de jaren dat de EO nog afgaf op homoseksuelen zou ik Knevel zonder meer rechts hebben genoemd, maar sinds hij zelfs de evolutietheorie heeft omarmd, ben ik niet meer zo zeker. Gelukkig hebben wij natuurlijk altijd nog Henk Hagoort, die onlangs in een debat zei dat hij “zich niet kon voorstellen dat de mens van de aap afstamt”. Zo kennen wij onze oude EO-klantjes weer en het feit dat Hagoort van EO-directeur tot voorzitter van de hele publieke omroep is gepromoveerd, maakt duidelijk dat je de linksigheid van Hilversum niet moet overdrijven.

Maar vormt Hagoort voldoende tegenwicht voor Clairy Polak, Peter van Ingen en Twan Huys?

Zelf schijn ik door Buitenhof te zijn aangezocht als opvolger van de murmelaar Joshua Livestro, die naar eigen zeggen vertrekken moest omdat hij te rechts was. Volgens mij was hij gewoon niet goed genoeg. Je denkt dat zo’n televisiecolumn een makkie is, maar ook ik heb tot mijn schade ondervonden waarom Philip Freriks zich zo vaak vergist.

Het blijft jammer dat het aangekondigde onderzoek naar de linkse gezindheid van de publieke omroep niet doorgaat. Het zou te duur en te gecompliceerd zijn. Kom nou! Miljoenen worden jaarlijks uitgegeven voor de meest onzinnige onderzoeken, maar is er eindelijk een probleemstelling waarover al jaren wordt gespeculeerd, dan blijkt er ineens geen geld te zijn. De Telegraaf zal opmerken dat links sabotage heeft gepleegd.

Uit een imago-onderzoek, dat onlangs wel is gehouden, blijkt dat tweederde van de Nederlanders de publieke omroep noch rechts noch links vindt, maar zo’n imago-onderzoek zegt weinig over de politieke ideeën van de mensen die er werken. Als je precies wilt weten hoe warm is geweest, raadpleeg je een thermometer en ga je geen enquête onder badgasten houden. Misschien vindt Catherine Keyl zichzelf wel reuze links en slaat Rutger van Santen in zijn vrije tijd de taal uit van een rechtse bal.

Het Parool, 11 april 2008