Daudt en zijn affaire

Maar meneer

Reageren, mits serieus, kan onderaan de pagina bij Maar Meneer. Ook voor aanvragen lezingen en optredens.

Hieronder reacties op mijn stuk in de Volkskrant (23 oktober 2008) over de politicoloog Hans Daudt.

Hans Daudt4.bmp

Anna de Bruyn:
Misschien is het goed eraan te herinneren dat de zgn. affaire-Daudt in het studiejaar 1968/69 begon met een artikel van ene A. de Swaan in Propria Cures: “een kleine politicologie van een kleine politicologie” (als ik het mij goed herinner).
Daarin liet De Swaan zich kritisch uit over de beoefening van de politieke wetenschap aan de UvA, d.w.z. die van prof. Daudt. Prof. Daudt reageerde hierop niet inhoudelijk, maar trok zich terug als promotor van De Swaan, allesbehalve bemoedigend voor een beginnend wetenschapper die De Swaan toen was, en allesbehalve wetenschappelijk voor een hoogleraar die zich liet voorstaan op zijn ambachtelijkheid.

Vanwege het uitbleven van een inhoudelijke reactie van prof. Daudt schreef Theo Broersen vervolgens een pamflet getiteld: “Koopman Daudt: Yes I have no bananas”. Op een ironisch/sarcastische toon hekelde de auteur de onwil van prof. Daudt om in te gaan op inhoudelijke kritiek (zoals die van A. de Swaan) op zijn opvatting van wat politieke wetenschap inhield.
Dit pamflet werd voorafgaand aan Daudt’s hoorcollege bij de ingang van de collegezaal aan 1e jaars uitgedeeld, én op het katheder van de hoogleraar gelegd. Nadat prof. Daudt het pamflet had gelezen verliet hij de collegezaal en liet mededelen dat hij zijn hoorcolleges staakte.

Anders dan in enkele publicaties wordt vermeld, heeft Daudt’s collegestaking dus niets te maken met een eis van studenten van medezeggenschap of met woordterreur van linkse actievoerders en andere her en der genoemde oorzaken. Dat zijn issues die pas later een rol gingen spelen.

Prof. Daudt was zeker een aardig iemand, maar de slachtofferrol die hij zich aanmat en koesterde, is minder aardig voor degenen van wie hij zich het slachtoffer voelde. Velen van hen, en zeker niet de minst talentvolle en hardwerkende studenten, wilden een goed hoorcollege en en goede inleiding in de politieke wetenschap. En juist daarover wilde prof. Daudt niet met hen in gesprek.

D.van Veen:
Deze reactie is van een niet geregistreerde gebruiker
I like your name,M a x !!!!
Opnieuw topstuk,
ik ben weer enigszins te ontdooien,
was behoorlijk allergisch geworden
voor je nega-stukken:
noga=better.

Tara: Een prachtig eerbetoon!

Germen Roding: Deze reactie is van een geregistreerde gebruiker
Hiermee maakt Pam zijn faux pas met privéonthullingen over een ex-schaakkampioene weer voor een (klein) deel goed.

Paul Kirchhoff:
Een mooi eerbetoon dat tevens het failliet van het gezonde verstand beschrijft bij besturen van universiteiten.

Wim Duzijn:
Tja, ik heb als nieuwkomer de man ontmoet tijdens de bezettingsperiode. Rode vlaggen. Verzet en veel verraad (kontlikkers aan de macht).
Juist omdat hij zoveel tegenstand ontmoette stelde hij zich zeer onverzettelijk en dictatoriaal op. Een gevangenen dus van ‘de democratie’. Van studeren is weinig terecht gekomen. Twee partijen, verschansd in ideologische kazematten. In zo’n wereld valt weinig te leren.

Ferrie Veen:
Een mooi verhaal.
Doet me ook aan Prof. Buikhuizen denken, was dat niet Leiden?
En aan Utrecht waar je je mond moet houden over Israel/Hezbollah/Islam…
Ook vraag ik me altijd af wat de universiteitsbesturen met dit alles deden.
Gewoon een beetje laten voortsudderen, of zoals mijn baas vroeger zei:
Ferrie, gewoon uitzitten, dan komt alles goed.
Dit alles zou een mooi boek kunnen opleveren.
Amsterdam ten onder gaand aan de wetenschap, drugs, alcohol, schone literaire praatjes en de Nood/Zuid lijn.

Klaas V:
Toen ik elders sociologie deed, hoorde ik van de man.
Hij had mijn volle respect en sympatie.
Hij stond voor zijn mening en was geen opportunist, zoals zo velen.
Ik heb niet de eer gehad hem personelijk te kennen, maar wel zijn geestesverwanten.

In die tijd moesten de meest rechtse balletjes pretenderen links te zijn en voor de arbeiders; terwijl ze in colleges zich neerbuigend uitlieten over de werkvloer.
Dat was eigelijk alleen maar dom tuig wat geen stem verdiende.

Jan Kraakman:
Deze reactie is van een niet geregistreerde gebruiker
Mooi stuk Max! Ik heb tegen Daudt geprotesteerd (was 16 jaar bij aanvang en in het eerste jaar begon het gedonder), maar ben ook bij hem afgestudeerd. Het was een bijzonder sympathieke man die open stond voor zijn studenten. Bij sommige mondelinge literatuurexamens liet hij mij grote ruimte voor keuzes zoals de mijne meer in economische hoek. Friedman, Hayek, Meade, Arrow e.d. het was allemaal goed. Wel daagde hij mij uit met ëen “Jan dat heeft toch niets met politicologie te maken?” dan zei ik professor ik ben politieke en sociale wetenschappen gaan studeren en geen politicologie en ik zie toch wel verbanden. Zoiets vond hij prachtig.

Op de colleges kreeg prof Daudt niet de kans fatsoenlijk en rustig te reageren op kritiek van mensen zoals Siep Stuurman. Hij werd gewoon bij voorbaat weggehoond. Siep en ook Theo zal ik dat niet verwijten, want zij waren op inhoud en niet op sensatie zoals het overgrote deel van de studenten. Riepen ze om Marx, hadden ze niet eens de helft van een korte samenvatting van das Kapital 1. van Ruhle gelezen.

Anna, geeft, blijkbaar ter zelfrechtvaardiging inzake haar eigen gedrag, een onjuiste eneenzijdige voorstelling van zaken. Bram de Swaan viel zijn promoter aan op de irrelevantie van het politicologisch onderzoek, terwijl hij zelf bij Daudt hoopte te promoveren op een nu niet zo wereldschokkend onderwerp als het Zwitsers kantonsysteem. Niet zo straight van Bram de Swaan!

Ten onrechte “vergeet” Anna te vermelden, dat er indertijd ook een conferentie werd gehouden voor een ieder betrokken bij de FSW-A (voorzitter: Godfried van de Berg). Daudt en wat collega’s waren daarbij aanwezig. Bij stemming werd besloten het “one man one vote systeem” in te voeren. Terecht liet Daudt zich niet op 1 lijn stellen met een student. Hij werd geacht leermeester te zijn en de student leerling. Lijkt mij een logisch acceptabel uitgangspunt in universitair onderwijs. Anne zal er wel anders overdenken en kampt nog met de gevolgen van slecht onderwijs: een objectieve weergave van de toenmalige gebeurtenissen gaat haar slecht af!

Anna geeft ook een foute voorstelling van zaken inzake het aannemen van een slachtoffersrol. Dat is volkomen bezijden de waarheid. Daudt was een fiere man die stond voor zijn overtuigingen. Hij werd door de collega’s op het FSW A bovendien straal voorbij gelopen en als een mismens behandeld. Dat zijn de feiten. Een helboel mensen zouden zich diep moeten schamen om hun gedrag in die tijd. No guts!

En Anne over talentvolle studenten gesproken: Van Thijn, Wiegel, Arie van de Hek e.d. zijn bij hem afgestudeerd. Van de vier medewerkers die hem wel steunden zijn er 3 hoogleraar geworden. Je trap na dat Daudt niet in gesprek wilde, slaat al helemaal nergens op. Zijn deur stond open voor serieuze studenten. Ik heb heel wat leuke en interessante gesprekken met hem gehad en hij wist best dat ik in mijn eerste jaar ook had geprotesteerd. Ik heb toen de gevolgen niet tijdig voorzien. Na het zooitje op de FSW-A daarna enige tijd te hebben aanschouwd, wist ik wel bij wie ik mijn doctoraalscriptie ging schrijven. Meer dan welkom was ik bij prof Daudt. Voor mij is vanwege zijn standvastigheid prof Hans Daudt een standbeeld waard op het Spui.

Anna de Bruyn:
In reactie op mijn stukje over de affaire Daudt schrijft Jan Kraakman dat een objectieve weergave van de toenmalige gebeurtenissen mij slechts afgaat omdat ik nog kamp met de gevolgen van slecht onderwijs.
Voor zijn informatie: Ik heb twee jaar onderwijs gevolgd aan de universiteiten van Stanford en Harvard en ik kan hem mededelen dat het onderwijs daar zo slecht nog niet was.

Ik vraag mij af waarom hij in zijn reactie zo op de persoon speelt. Zo geef ik, volgens hem, een onjuiste voorstelling van zaken “blijkbaar ter zelfrechtvaardiging van haar eigen gedrag”. Ik ken Jan Kraakman niet en Jan Kraakman kent mij niet, dus wat weet hij van mijn gedrag af. Zo “vergeet” (tussen aanhalingstekend) ik iets te vermelden, daarmee mijn kwade trouw implicerend. En over een logisch acceptabel uitgangspunt voor universitair onderwijs “zal ik wel anders denken”. Hoe weet Jan Kraakman wat ik denk?
Is deze manier van reageren het resultaat van het onderwijs dat hij van professor Daudt heeft gekregen? Is dit het niveau van de FSW-a toen Jan Kraakman er studeerde?

Jouke de Vries:

Geachte heer Pam,
Ik wilde u even laten weten dat u een prachtig en evenwichtig stuk hebt geschreven over prof. dr. H. Daudt.
Met vriendelijke groet,
prof. dr. Jouke de Vries.

Jan Kraakman:
Anna, dat je je dankzij rijke ouders (mijn ouders hadden het geld niet) nog een beetje hebt kunnen bijspijkeren in het buitenland is je gegund. Het was ook hard nodig gezien het erbarmelijk niveau van het onderwijs in de sociale wetenschappen na de “kaltstellung” van serieuze wetenschappers als Daudt. De wetenschappelijke helden werden toen voor de bevlogen studenten figuren zoals prof Wertheim, een Mao-bewonderaar, die een massamoord goedpraatte of een Harmsen die Romein naschreef. Helaas heb je ondanks al die bijspijkering nog niet geleerd inhoudelijk te argumenteren. Je stelt in kern:

“Velen van hen, en zeker niet de minst talentvolle en hardwerkende studenten, wilden een goed hoorcollege en en goede inleiding in de politieke wetenschap. En juist daarover wilde prof. Daudt niet met hen in gesprek.”

Dat is dus aantoonbaar incorrect. Ik ben er zelf bijgeweest. Het spreken werd prof Daudt onmogelijk gemaakt. Had Daudt geen oog voor andere opvattingen? Volgens jou niet. Nou, ik heb voor zijn werkcolleges toch Habermans, Walzer, Schuyt e.d. moeten bestuderen. Wat is er trouwens terecht gekomen van al die marxistische, kritische schulewauwelaars? Wetenschappelijk bezien stelt dat toch helemaal niets voor?

Als Daudt de kans had gekregen op zijn manier (en dat betekende eisen stellen en zelfdiscipline) een generatie politicologen op te leiden dan was het wetenschappelijk niveau veel en veel hoger geweest. Maar goed, studenten zoals jij gingen niet echt met hem in gesprek en dat is toch jouw probleem en niet van prof Daudt.

Wees eerlijk en zie de feiten onder ogen en erken dat deze man schandalig is behandeld. De man heeft getracht de politicologie een wetenschappelijke basis te doen behouden en geweigerd toe te geven aan marxistische idioten. Dat is body en karakter!
Wetenschappelijk gezien had hij overigens ook een goede neus. Nu 25 jaar later is er pas echte aandacht voor zo’n Walzer en met Schuyt was hij toen al aan het bestuderen waar de grenzen van toelaatbare acties in een democratie lagen.

Anna, het gaat mij niet om jouw persoonlijk, maar om de volstrekt onjuiste voorstelling van zaken die je geeft. Prof Daudt was een hoogstaand, zeer gedreven, zeer intelligent mens die door een stelletje linkse chaoten op onheuze wijze is bejegend. Gelukkig had hij nog wat steun aan zijn medewerkers (en zijn altijd vrolijke secretaresse mevrouw Kool)en collega’s zoals prof Heertje want van bevooroordeelde types zoals Anna had hij weinig te verwachten.

Anna de Bruyn:
Jan Kraakman verschafte mij de eer zich rechtstreeks tot mij te wenden na mijn reactie op zijn reactie. Helaas, ook deze keer geeft hij blijk van weinig mensenkennis.
Zo ben ik geen kind van rijke ouders. Integendeel zelfs, mijn ouders waren uitgesproken arm. Ik heb aanvankelijk zelf mijn studie bekostigd. In die tijd kregen studenten met goede resultaten een gehele of gedeeltelijke beurs. Dat was ook met mij het geval. Die resultaten waren na verloop van tijd zo goed dat ik een volledige beurs kreeg om aan Stanford en Harvard te studeren. En je hebt gelijk, dat was inderdaad bijspijkeren na o.a. de hoorcolleges van Daudt. Mij is dat goed gelukt zodat ik later o.a. aan de Universiteit van Leiden nog met succes een proefschrift heb kunen verdedigen.
Na je mislukte inleiding, schrijf je dat ik nog niet geleerd heb inhoudelijk te argumenteren. Ik ben zo vrij om dat tegen te spreken. Met mijn eerste reactie hoopte ik je duidelijk te maken dat een gedachtenwisseling over bijvoorbeeld de affaire Daudt een bepaald niveau van met elkaar omgaan veronderstelt. En de manier waarop jij op mijn persoon speelde ligt onder het niveau waarop redelijk ontwikkelde mensen met elkaar omgaan. Je tweede reactie, waarin je opnieuw veel over mij schrijft en impliceert zonder iets over mij te weten, maakt het er niet beter op.
Inhoudelijk valt er veel over je eerste en tweede stuk te schrijven,niet alles wat je schrijft is onjuist of niet behartenswaardig, maar zolang je mij een bevooroordeeld type noemt, heeft een gedachtenwiseling weinig zin.

Jan Kraakman:

Ach Anna is het persoontje geraakt? Zielig, heel zielig. Ik ken er nog 1 en dat was Prof Daudt, maar die deed niet zielig. Anna, het is een bekende hedendaagse discussietechniek vooral in linkse kring om als je iets niet onderbouwd kan weerleggen te beginnen over de toon etc. Ik moet helaas concluderen, dat die wetenschap van jou blijkbaar inhoudelijke en feitelijke argumentatie in de weg staat.

Nog even dit. Jij vindt blijkbaar nog steeds dat professoren inhoudelijk een soort verantwoording hebben af te leggen aan de leerlingen (studenten) en per definitie nog wat onkundigen. Ik vind dat dus niet, want ik heb gezien tot wat voor onzin een andere inrichting van het universitair onderwijs dat kan leiden. Het is wat Max Pam inderdaad stelt: studenten die elkaar cijfers gaven!

Ja en sommige figuren zoals prof Daudt deden daar niet aan mee. Hij had zelfs het lef me een 8 te geven voor mijn doctoraalscriptie, terwijl ik voor cum laude een 9 nodig had. Nou, liever een 6 van Daudt dan een 10 van figuren als Harmsen, Conny van Maassen, lucas van der Land, Brouwer en die hele laffe geflipte zooi. Aangezien jij niet bij Daudt bent afgestudeerd moet ik vrezen voor de hoek waaruit jouw toenmalige beoordelingen kwamen.