Verzekerd!

Gastenhoek

In 2005 had ik met Martin Bril een kleine, tweewekelijkse correspondentie voor het blad Verzekerd!

Bril & Pam 3

Het betaalde goed, dit intern verspreide blaadje voor verzekeraars, maar weinigen zullen onze stukjes gelezen hebben.


Aflevering 8

Bril

Collega!

Een prangend vraagje even. Laatst heb ik gekookt. Ik doe dat eigenlijk maar zelden, want ik kan het niet, maar nu deed ik het dan toch, want ja, een mens is nooit te oud om te leren.

Een van de heerlijkheden die ik op tafel wilde toveren, was een forse schaal spareribs. Niemand wil die hier in huis voor mij braden en dat terwijl het mijn lievelingskostje is. Het leek me dus logisch dat als ik toch zelf ging koken, ik met spareribs moest beginnen.

Goed.

Alles verliep volgens plan en uiteindelijk zat het hele gezin aan tafel. Nu moet ik over die tafel vertellen dat het een hele, mooie, witte tafel is, met een blad van polyester en een grote, zilveren poot, echt een beauty van een tafel. Als Katja Schuurman, waarover later meer, een tafel was, zou ze deze tafel zijn. Ik ging rond met de schaal, een groot, gietijzeren geval. Halverwege het uitserveren, begon het me op te vallen dat de pan wel zwaar was, en dat niet alleen: het handvat was ook nogal heet.

Toen ging de telefoon.

Ik weet niet hoe het bij jou in huis is gesteld, maar bij ons is het zo dat iedereen opspringt als de telefoon gaat – vooral de kinderen, dat moet ik er bij zeggen. Ik was met de pan net bij mijn jongste dochter, die dus opveerde, tegen mij aan. De pan liet ik van schrik vallen, en hij kwam met een daverende klap náást het bord van mijn dochter terecht: alles onder de spareribs en de jus. Kind huilen, ik vloeken en tieren, de rinkelende telefoon op de achtergrond, pandemonium.

En een gat in het tafelblad.

Een lelijke deuk, een nare wond, een vreselijke schending van wat eens een schitterende tafel was. Nu begrijp je natuurlijk al wat ik je wil vragen: denk je dat ik de schade, die in de duizenden euro’s loopt, op mijn WA-verzekering kan verhalen? Of kun je je niet verzekeren tegen schade die je jezelf toebrengt? Als dat laatste het geval is; zou ik dan kunnen zeggen dat jij eigenlijk met mijn pan spareribs rondging, dan kunnen we het misschien op jouw verzekering verhalen.

Nu ja, van die dingen, collega, het leven is hard en genadeloos.

Je getroffen collega Martin!

Beste getroffen collega!

Pam

Het zelf bereiden van spareribs is de Goden verzoeken, zeker voor iemand die zelden kookt. Het lijkt misschien net zo eenvoudig als een diepvriespizza in de oven schuiven, maar in feite is het een heel lastig karwei. Je moet het juiste vlees hebben en het houtskoolvuurtje moet precies op de juiste temperatuur zijn. Wist je dat het zelfs de meeste grillrestaurants niet lukt een passabele sparerib op tafel te brengen?

Even een waarschuwing. Ga nooit naar zo´n Argentijnse grill waar ze adverteren met: “Onbeperkt spareribs eten!”. Dat zijn filialen van de kiloknaller. Blijf daar ver weg als je gezondheid je lief is.

Maar nu terug naar jouw culinaire verrichtingen.

Jou een beetje kennende zou het toch nooit zijn gelukt. Dat die pan uit je handen is gevallen, beschouw ik dan ook als een pure Fehlleistung. Onbewust wilde je gewoon niet dat iemand jouw spareribs zou proeven. Je wilde af van die pan, weg ermee, en daarom liet je hem vallen. Die rinkelende telefoon en je opspringende dochter hadden daar helemaal niets mee te maken. Ik beschouw dat ongeluk dan ook helemaal als je eigen wettelijk aansprakelijke schuld, en daarom kan ik kort zijn over je vraag of de schade misschien te verhalen is op de verzekering.

Ik vrees van niet, want een WA-verzekering geldt alleen voor schade aan derden. Jouw dochter kan de kosten, ontstaan door de wond door jou toebracht, inderdaad verhalen.

Maar op jou.

En dat betekent dat hoe je het ook wendt of keert, jij altijd degene zult zijn die moet dokken. Op je voorstel om net te doen alsof ik die pan heb omgekieperd, kan ik niet ingaan. In mijn jeugd heb ik een vriend gehad, die in vreemde landen altijd naar de politie ging om de diefstal van een camera aan te geven, terwijl hij helemaal niet bestolen was. Terug in Nederland incasseerde hij dan de Wiedergutmachung van de verzekering. Met die vriend is het niet goed afgelopen: hij werkt tegenwoordig in de Limburgse mergelgroeven.

De enige manier om bij zo´n calamiteit je geld terug te krijgen, is een all risk verzekering te nemen tegen het vallen van hete pannen, maar of zo´n verzekering bestaat, weet ik niet.

Je vuurvaste collega Max.