Uitgesproken Gekeutel uit Hilversum

Columns

Een nieuw seizoen, een nieuw geluid. En nieuwe televisieprogramma’s. Na week is het nog een beetje te vroeg om een oordeel te vellen, maar alvast een paar impressies. Het programmaonderdeel dat veel indruk op mij maakte, zat bij Ochtendspits van Wakker Nederland. Het ging over een luchtvaartmaatschappij, die heel misschien de copiloot wil afschaffen. Een jonge reporter van WNL had zich naar een vluchtsimulator gespoed, alwaar hij een demonstratie kreeg in landen zonder copiloot. O, o, wat was dat gevaarlijk! De jonge reporter kraaide het uit van plezier en in de studio kraaide de presentatrice mee. Ik ben dol op slechte toneelstukjes en iemand moet de jonge reporter toch eens uitleggen hoe televisie werkt, maar gelachen heb ik wel.

WNL

WNL maakt samen met de VARA en de EO onder de titel Uitgesproken ook een nieuwsprogramma. De titel suggereert dat er een uitgesproken journalistieke aanpak bestaat, waarin WNL, de VARA en de EO van elkaar verschillen. Ik beschouw dat als volstrekte onzin, waarmee het publieke bestel teruggaat naar de tijd van de verzuiling. Je hebt alleen maar goede en slechte journalistiek. Dat gemekker over andere keuzen van gasten en onderwerpen is pure aanstellerij, waardoor de journalistieke kwaliteit nog verder zal afzakken. Nutteloze fragmentatie is het enige dat wij ervoor terugkrijgen.

Jan Tromp van Uitgesproken VARA kreeg veel kritiek en De Pers sprak van “drie sjofele mannen” in een decor uit het verleden. Maarten Bicker Caarten van WNL deed het trouwens nog het beste. Professioneel en degelijk, al hoop ik niet dat ze zich daar gaan beperken tot Hans Wiegel, Robin van Linschoten en meer van dat soort driedelige rechtse types. Ik zou snel in slaap vallen. Goede journalistiek is per definitie kritisch en ik ben benieuwd hoe straks de houding van WNL zal zijn als er een rechts kabinet komt. Dan moeten ze op zichzelf gaan schieten.

Eerlijk gezegd vind ik Bicker Caarten een beetje misplaatst bij deze dependance van De Telegraaf. Hij is meer een man die bij NRC/Handelsblad hoort, of bij Het Parool.

Van Powned heb ik nog niet veel gezien, maar wat ik ervan zag gaf de indruk dat die programma’s vooral worden gemaakt voor de leerling die moeite heeft om op het vmbo mee te komen. Het doet het een beetje aan de begintijd van SBS6 denken: veel wanhopige pogingen om de aandacht te trekken. Ik raad aan: meer seks, meer gelal van dronken tieners en meer afgeven op de linkse kerk. Wat bij GeenStijl werkt op het internet, werkt vooralsnog niet op de televisie. Maar het mee-eten uit de staatsruif is natuurlijk ook Powned van harte gegund.

Wat wel opvalt aan het nieuwe seizoen zijn al die ongelooflijke lelijke decors!

De decorafdeling van de publieke verkeert volgens mij in een diepe dip. Bij Moraalridders van mijn geliefd duo Knevel & Van den Brink wordt het konterfeitsel van de gast rondom  geprojecteerd, zodat je al moe bent van het kijken als het gesprek nog moet beginnen. Ook het decor van het prestigieuze programma Nieuwsuur kan mij nauwelijks bekoren. Als er wordt geschakeld naar Den Haag springt Ferry Mingelen als een duivel uit een doosje te voorschijn.

Een leuk gadget, maar veel voegt het niet toe.

Stephen Hawking (2)

Hoe het ook anders kan, bleek toen ik woensdagavond naar Newsnight van de BBC keek. Daar zat de geweldige Jeremy Paxman in een eenvoudig decor op een eenvoudige stoel. Geen kinderachtige onderwerpen, maar een interview met Stephen Hawking over de unificatietheorie die alles in het heelal moet verklaren. Daar zagen wij Hawking in zijn rolstoel, totaal verlamd door zijn spierziekte. Maar met zijn vooruitstekende ondertanden en zijn stemcomputer legde hij toch uit wat ons leken zo onwaarschijnlijk lijkt: dat iets uit niets kan voortkomen. De BBC had ook nog een ingenieuze manier gevonden om de moeilijke woorden van Hawking visueel vorm te geven.

Dat was nog wat anders dan dat Uitgesproken Gekeutel vanuit Hilversum.

Het Parool, 11 september 2010