Niet 100 dagen het land in, maar 100 dagen de bak in

Beweringen en bewijzen

Geen kabinet blijft onbezoedeld. Het zijn de vlekjes waar de Haagse journalistiek het van moet hebben – geef mijn collega’s eens ongelijk. Bovendien staat een vlekje voor een groter geheel, zoals je uit één cel een heel mens kunt identificeren.

De bak

Van de kabinetten Balkenende zal mij vooral Jan-Peter bijblijven: zijn lusteloos taalgebruik, zijn oproep tot een VOC-mentaliteit, zijn uitglijder op een skateboard. Bij het vorige kabinet denk ik aan Ella Vogelaar, geïnterviewd door Rutger Castricum.

Bij de vorige Kamer denk ik aan Mariëtte Hamer, die door Martin Bril tot lampenkap is uitgeroepen. Ik denk aan Lilliane Ploumen en haar volkomen warrige verdediging van het besluit om de aanschaf van de JSF uit te stellen. Of was het juist andersom?

Bij het vorige kabinet denk ik ook aan de inbreng van de Christen Unie. Aan de wanhopige pogingen van minister Rouvoet om samenhang te brengen in de jeugdzorg. Hij was nog niet weg of zijn ministerie werd afgeschaft. Ik denk aan de handenwringende gewetenswroeging van gristenambtenaren, die geen homostellen wilden trouwen. Ik denk aan Kor Stelma, gemeenteraadslid van de Christen Unie, die de naam Sexbierum wilde afschaffen omdat het zo vies klinkt. En dat terwijl Sexbierum niets met seks en niets met bier te maken heeft. “Sex” staat hier voor “zes” en “bierem” is een ander woord voor terp.

Balkenende was, zoals zo vaak bij christendemocraten, op zoek naar een nieuw ethisch reveil. Zijn kabinet wilde daarom dichter bij het volk komen en ging eerst honderd dagen het land in. Mark Rutte pakt het anders aan. Eerst honderd dagen de bak in, lijkt het motto van zijn gedoogkabinet.

Er kleeft aan heel wat PVV’ers een crimineel vlekje. Rijden onder invloed, wangedrag, ordeverstoring, ontucht, valsheid in geschrifte – we komen het allemaal tegen. Hoeveel PVV’ers er precies bij betrokken zijn, het is nauwelijks meer bij te houden, maar ik zag wel ergens voorgerekend dat het percentage criminelen in de PVV-fractie hoger is dat het percentage criminelen onder Marokkaanse jongeren.

De PVV zelf is altijd voor zero tolerance geweest en daarom is het volstrekt hypocriet dat Geert Wilders baasjes als Lucassen, Van Bemmel en Van Klaveren gewoon in de Tweede Kamer laat zitten. Wilders kan zijn geloofwaardigheid alleen maar herwinnen, wanneer hij de marechaussee verzoekt deze partijgenoten door hun knieschijf te schieten. In dat geval kunnen de VVD en het CDA als regeringspartijen een mooi gebaar maken door van de executie af te zien. Het buitenland zal dan nog beter begrijpen wat gedogen inhoudt.

Ton Elias

Het zou onredelijk zijn slechts naar de PVV te wijzen. Bij de VVD viel mijn oog op Ton Elias: een voorwaardelijke rijontzegging na een alcoholcontrole. Wil je een echte journalist beledigen, dan moet je zeggen dat hij (of zij) een collega is van Ton Elias. In feite heeft Elias als voorlichter en pr-man voornamelijk gehandeld in gebakken lucht. Elias Communicatie kreeg van de overheid de opdracht om de Nederland meer betrokken te laten zijn bij Europa en haar Grondwet. Elias Communicatie kwam aanzetten met de geweldige slogan Europa, Best Belangrijk.

Nadat dezelfde Europese Grondwet door de Nederlandse bevolking met een luid “nee!” werd afgeschoten, kwam er een einde de campagne. Het Kamerlidmaatschap van Elias moet zijn laatste toevluchtsoord zijn geweest.

Bij het CDA probeert men zich rustig te houden, maar wie wij vooral niet mogen overslaan is Hans Hillen, onze huidige minister van Defensie. Tot zijn ministerschap stond hij als lobbyist op de loonlijst van British American Tobacco. Hillen, die toen lid was van de Eerste Kamer, verzuimde hij zijn lucratieve bijbaantje te vermelden. Dat is in strijd met de wet. Zelf zei Hillen dat hij “het vergeten was”.

Hahaha.

Overigens is Hillen niet het enige kopstuk, dat zich voor nog méér roken heeft ingezet. Ook Laurentien Brinkhorst, echtgenote van Prins Constantijn, heeft als rooklobbyist gewerkt. Zij werd daarom ook wel Nicotientje genoemd.
Ben Knapen, de huidige staatssecretaris van Buitenlandse Zaken, mag evenmin worden vergeten. Zijn eerste daad was het beperken van de topsalarissen bij ontwikkelingsorganisaties. Daar mag men niet meer gaan verdienen van 124.000 euro. Wederom: hahaha. Knapen is de man die een gouden handdruk kreeg van anderhalf miljoen, toen hij het bedrijf waar leiding aan gaf naar de afgrond had gevoerd. Een rapport deed de aanbeveling de bonussen terug te storten, maar Knapen hield het geld gewoon in zijn zak.

Hans Hillen werkte als voorlichter op het Ministerie van Financiën. Ton Elias werkte als voorlichter (“Directeur Communicatie”) bij Aegon. Ben Knapen werkte als voorlichter bij Philips, waar hij de functie kreeg van Senior Directeur Corporate Communicatie, Marketing en Institutionele Betrekkingen.

Zoiets doet denken aan de opmerking van de schaker Tarrasch: “Man hat Grossmeister, und man hat Dickmeister”.

Is er iets mis met het vak van voorlichter, of met dit kabinet?

de Volkskrant, 26 november 2010. Zie ook voor reacties.