Abknallen of een proces

Buitenhof

De komende week wordt in München het vonnis uitgesproken tegen John Demjanjuk, die als kampbewaker medeplichtig zou zijn aan de moord op tienduizenden Joden.

Al meer dan 35 jaar worden kosten noch moeite gespaard om Demjanjuk veroordeeld te krijgen. Wat de Verenigde Staten, Israël en Duitsland aan proceskosten hebben uitgegeven, moet inmiddels in de tientallen miljoenen lopen. Kennelijk vindt men het van belang dat zelfs een kleine vis onder de oorlogsmisdadigers achter tralies verdwijnt. Na een eerlijk proces uiteraard.

Toch kun je je afvragen of dit proces zin heeft. De misdaden zijn zeventig jaar oud en de man zelf is 91. Bijna alle betrokkenen zijn dood. De verdachte ligt tijdens het proces in bed. Soms begint hij te snurken ten overstaan van de nabestaanden.

Ze hadden hem beter direct na de oorlog de kogel kunnen gegeven, denk ik wel eens.

Benjamin Ferencz

Gisteren stond in de Volkskrant een interview met de 92-jarige Benjamin Ferencz, die dus één jaar ouder is dan Demjanjuk. In 1947 was Ferencz openbare aanklager bij de Neurenberg-processen. Een hoge nazi die hij moest aanklagen, was Otto Rasch, die opdracht gaf om in de Oekraïne, bij het ravijn van Babi Jar, dertig duizend Joden en zigeuners standrechtelijk te executeren.

Ook Rasch lag in de rechtszaal op een brancard, want hij leed hij aan Parkinson. In het interview vertelt Ferencz dat hij even overwogen heeft Rasch een kogel door het hoofd te schieten. Dat was diens verdiende loon geweest. Maar Ferencz deed het niet, omdat hij dan zelf voor moord was aangeklaagd én veroordeeld. En ook dat zou volkomen verdiend zijn geweest.

Ferencz werd trouwens niet geïnterviewd om Neurenberg te herdenken of om over Demjanjuk te spreken, maar omdat hij over de liquidatie van Osama Bin Laden een ingezonden brief heeft gepubliceerd in The New York Times.

In deze brief vraagt Ferencz zich af of de liquidatie van de terroristenleider voortkwam uit zelfverdediging, bijvoorbeeld omdat de Amerikaanse manschappen op gewapende tegenstand stuitten van Bin Laden en zijn getrouwen. Of was het een handeling met voorbedachten rade, waarbij een ongewapende Bin Laden – nog voordat hij zich kon overgeven – koelbloedig werd abgeknald, om een Duits woord te gebruiken. In dat laatste geval zou er sprake zijn van een standrechtelijke executie, wat ook in het militair recht als een schending wordt beschouwd.

Volgens Ferencz moet er duidelijkheid komen over wat er precies is gebeurd, maar de eerste signalen van tegensprekende woordvoerders zijn niet bemoedigd. Een presidentieel team heeft live naar de liquidatie gekeken. Beter op de hoogte kun je niet zijn, maar nu heeft de baas van de CIA verklaard dat de live-verbinding net was uitgevallen op het moment van het abknallen.

Nee maar!

Het lijkt het Nederlandse leger wel, waar een fotorolletje ook altijd overbelicht is. Of de AIVD, waar de tape leeg blijkt, juist als de Hofstadgroep over Theo van Gogh begint te praten.

Heeft het Pentagon ineens de Hollandse ziekte gekregen?

Het dumpen van Osama’s lijk in zee, mag in overeenstemming zijn met de islamitische wet, het is ook een adequate manier om een lastig proces te vermijden.

Als Obama met Osama heeft laten doen, wat Ferencz jegens Otto Rasch naliet, dan zou een herverkiezing van de Amerikaanse president volkomen onverdiend zijn.

Buitenhof, 8 mei 2011

De komende week wordt in München het vonnis uitgesproken tegen John Demjanjuk, die als kampbewaker medeplichtig zou zijn aan de moord op tienduizenden Joden.

Al meer dan 35 jaar worden kosten noch moeite gespaard om Demjanjuk veroordeeld te krijgen. Wat de Verenigde Staten, Israël en Duitsland aan proceskosten hebben uitgegeven, moet inmiddels in de tientallen miljoenen lopen. Kennelijk vindt men het van belang dat zelfs een kleine vis onder de oorlogsmisdadigers achter tralies verdwijnt. Na een eerlijk proces uiteraard.

Toch kun je je afvragen of dit proces zin heeft. De misdaden zijn zeventig jaar oud en de man zelf is 91. Bijna alle betrokkenen zijn dood. De verdachte ligt tijdens het proces in bed. Soms begint hij te snurken ten overstaan van de nabestaanden.

Ze hadden hem beter direct na de oorlog de kogel kunnen gegeven, denk ik wel eens.

Gisteren stond in de Volkskrant een interview met de 92-jarige Benjamin Ferencz, die dus één jaar ouder is dan Demjanjuk. In 1947 was Ferencz openbare aanklager bij de Neurenberg-processen. Een hoge nazi die hij moest aanklagen, was Otto Rasch, die opdracht gaf om in de Oekraïne, bij het ravijn van Babi Jar, dertig duizend Joden en zigeuners standrechtelijk te executeren.

Ook Rasch lag in de rechtszaal op een brancard, want hij leed hij aan Parkinson. In het interview vertelt Ferencz dat hij even overwogen heeft Rasch een kogel door het hoofd te schieten. Dat was diens verdiende loon geweest. Maar Ferencz deed het niet, omdat hij dan zelf voor moord was aangeklaagd én veroordeeld. En ook dat zou volkomen verdiend zijn geweest.

Ferencz werd trouwens niet geïnterviewd om Neurenberg te herdenken of om over Demjanjuk te spreken, maar omdat hij over de liquidatie van Osama Bin Laden een ingezonden brief heeft gepubliceerd in The New York Times.

In deze brief vraagt Ferencz zich af of de liquidatie van de terroristenleider voortkwam uit zelfverdediging, bijvoorbeeld omdat de Amerikaanse manschappen op gewapende tegenstand stuitten van Bin Laden en zijn getrouwen. Of was het een handeling met voorbedachten rade, waarbij een ongewapende Bin Laden – nog voordat hij zich kon overgeven – koelbloedig werd abgeknald, om een Duits woord te gebruiken. In dat laatste geval zou er sprake zijn van een standrechtelijke executie, wat ook in het militair recht als een schending wordt beschouwd.

Volgens Ferencz moet er duidelijkheid komen over wat er precies is gebeurd, maar de eerste signalen van tegensprekende woordvoerders zijn niet bemoedigd. Een presidentieel team heeft live naar de liquidatie gekeken. Beter op de hoogte kun je niet zijn, maar nu heeft de baas van de CIA verklaard dat de live-verbinding net was uitgevallen op het moment van het abknallen.

Nee maar!

Het lijkt het Nederlandse leger wel, waar een fotorolletje ook altijd overbelicht is. Of de AIVD, waar de tape leeg blijkt, juist als de Hofstadgroep over Theo van Gogh begint te praten.

Heeft het Pentagon ineens de Hollandse ziekte gekregen?

Het dumpen van Osama’s lijk in zee, mag in overeenstemming zijn met de islamitische wet, het is ook een adequate manier om een lastig proces te vermijden.

Als Obama met Osama heeft laten doen, wat Ferencz jegens Otto Rasch naliet, dan zou een herverkiezing van de Amerikaanse president volkomen onverdiend zijn.

Buitenhof, 8 mei 2011