Wetenschap is ook maar een mening

Beweringen en bewijzen

Sinds prof . D.A. Stapel (zie foto) frauduleus geprobeerd heeft ons wijs te maken dat vleeseters geneigd zijn tot hufterig gedrag, dat mooie mensen eerder een baan krijgen en dat straatrommel leidt tot criminaliteit, geloof ik geen enkel wetenschappelijk onderzoek meer. Nadat Diederik tegen de lamp is gelopen, kijk ik met andere ogen naar de krantenberichtjes die bijna dagelijks opzienbarende uitkomsten presenteren.

Diederik Stapel

Om wat te noemen.

Ohio State University: Vrouwen worden dikker na het huwelijk, mannen na hun scheiding.  Lijkt mij nep.  Herdershonden ruiken eerder longkanker, aldus een onderzoek van het Schillerhöhe Ziekenhuis in Baden-Württemberg. Zit een luchtje aan. 

Volgens de wetenschappelijke staf van de dierentuin in Washington voelen apen en flamingo’s een aardbeving aankomen.  Ja, dag!

In ons heelal, zo bericht de Swinburne University van Melbourne, is een planeet van diamant aangetroffen. Geloof ik bal van.  Psychology Today: met het stimuleren van de nervus vagus, een hersenzenuw, kunnen zelfs vrouwen met een dwarslaesie een orgasme krijgen.  Maak dat de kat wijs.  Prof. dr. Ramó Mora-Ripoll: door te lachen kun je kwalen als reuma, eczeem, diabetes 2 en obesitas genezen. Hahaha, dikke doei!

Gisteren maakte de World News Today wereldkundig dat mannen met een lage stem meer indruk maken op vrouwen.

Ook onzin.

Enzovoort, enzovoort. En dan heb ik het nog niet eens over de vastgestelde feiten dat negers toch allemaal op elkaar lijken, dat je met oordopjes van een depressie af kunt komen, dat in de toekomst gaatjes boren bij de tandarts niet meer nodig zal zijn, dat sperma verjongend werkt op de huid, dat vrouwen die naar porno kijken meer kans hebben op een miskraam, of dat 1 op de 25 managers eigenlijk een psychopaat is.

Allemaal apekool.

En dan nu het bericht dat 38% van de Europese bevolking een hersenziekte onder het schedeldak heeft, wat door het European College of Neuropsychopharmacology zou zijn vastgesteld. In HP/De Tijd heeft Beatrijs Ritsema uitgerekend  dat het om 165 miljoen mensen gaat. Zij vindt dat ontzaglijk veel en zij vindt het ook onvoorstelbaar dat vrijwel niemand zich daar druk over maakt, terwijl er al maanden opwinding is over de avonturen van Happy Feet, die inmiddels spoorloos in de zuidelijke ijszee is verdwenen.

Happy feet

Het vrijlaten van die pinguïn is – na langdurig onderzoek, uiteraard – gebeurd op aanraden van de Jackson Kayjak University, dus mij verbaast het helemaal niets dat Happy Feet inmiddels is opgegeten door een orka. Misschien dat de Kayjak- wetenschappers contact kunnen opnemen met het dolfinarium in Harderwijk, om een oplossing te vinden voor Morgon, die ook terug naar zee schijnt te moeten.

Ik bedoel: kijk naar al die afgestudeerde economen, die dagelijks hun licht laten schijnen over de financiële crisis en je beseft dat economie, zoals bijna alles op deze wereld, helemaal geen wetenschap is. Al die economen zijn ijdel genoeg om op de televisie te komen, maar NRC.Next voelde deze week precies de tijdgeest aan met de voorpaginakop: “Wetenschap is ook maar een mening”. De volgende stap zal zijn dat” wetenschap ook maar een geloof is” – daar hoeft niemand verbaasd over te doen.

Maar terug naar die 38% Europanen, die aan een hersenziekte schijnt te lijden. Beatrijs Ritsema mag dat hoog vinden, ik vind dat percentage ontzaglijk laag. Naar mijn eigen schatting is er bijna bij iedereen wel iets mis in zijn hersenpan. Mocht er toch iemand bestaan, die in geen enkel opzicht een hersenafwijking heeft en wiens grijze cellen door en door normaal werken, dan zou ik diegene graag geëxposeerd zien, ongeveer zoals de standaardmeter van Parijs.

Momenteel ben ik Het geheugenpaleis van Joshua Foer aan het lezen, een boek over mensen met opzienbarend goede geheugens. Verschillende geheugenatleten hebben hun vermogen te danken aan een of andere hersenafwijking, maar er zijn er ook bij die het zichzelf hebben geleerd aan de hand van ezelsbruggetjes. De strategie is om bij alles wat je moet onthouden aan iets concreets te denken.

En daar hebben wij de menselijke brein weer! Hoe emotioneler, scabreuzer en perverser iets is, hoe makkelijker het is om het weer voor de geest te halen. Moet je in bepaalde reeks bijvoorbeeld een 6 onthouden, stel je dan Sophia Loren (of Tahlita) voor, die ligt te masturberen in een bad van ezellinnenmelk. Geheid, dat je die zes zult onthouden. De geest mag ziek zijn, maar zo werkt hij nu eenmaal. Ik kan daar ook niets aan doen.

Gerard Reve zei over zijn boeken altijd dat er geen normaal mens in voorkwam, en W.F. Hermans heeft een bundel geschreven met de titel: Door gevaarlijke gekken omringd. Laatst vroegen mijn vrouw en ik ons af of wij er in onze kennissenkring iemand rondloopt, aan wie geen steekje los is. Wij gingen een lange lijst af, maar moesten het antwoord schuldig blijven.

Tot onze opluchting!

De Volkskrant, 16 september 2011