Turkse jongen: “Ik haat Joden. Klaar.”

Columns

Tien jaar na de oorlog, ik zat nog op de lagere school, gebeurde er opmerkelijks in onze familiekring: ineens stond de dood gewaande tante Eva voor de deur. Wij dachten dat zij het concentratiekamp niet had overleefd, maar dat bleek wel het geval. Ze was met een groep andere Joden geruild tegen medicijnen en toen bij Zwitserland over de grens gezet.

Daar was zij in een christelijk verzorgingstehuis opgevangen, waar ze meteen was gedoopt. En nu kwam ze terug om in Nederland haar laatste dagen te slijten.

In de paar jaar dat zij nog leefde, hebben wij met tante Eva heel wat te stellen gehad. Een van haar eigenaardigheden was dat zij overal antisemitisme bespeurde. Vaak kwam zij huilend binnen met het verhaal dat zij in de tram was uitgescholden of anderszins als Jodin was beledigd. Dat was des te vreemder, omdat het ons nooit overkwam. Met de hand op hart kan ik beweren dat ik in Nederland nooit iets van antisemitische gevoelens heb gemerkt. Misschien heb ik er geen oog voor, misschien wil ik het niet zien en horen, maar het is mijn ervaring dat Nederlanders zich keurig gedragen ten opzichte van Joden.

Daar is enige verandering ingekomen, wat betreft bepaalde allochtone groepen Nederlanders. Een paar jaar geleden moest ik boekhandel Athenaeum op het Spui binnen vluchten, omdat een groepje Marokkaanse jongens, verkleed als Israëlische soldaten, op het Spui een antisemitisch toneelstukje aan het opvoeren waren. Ik was zo onverstandig daar iets van te zeggen en dat had ik beter niet kunnen doen.

Vorige week zondag zond de NTR het programma Onbevoegd Gezag uit, waarin een Turks-Koerdische coach een aantal Turkse jongeren op het goede pad wil houden in de Arnhemse wijk Broek. Op een gegeven moment zitten de jochies – van een jaar of twaalf – thuis op de bank wat te praten over hun leven. Anne Frank komt ter sprake en dan zegt er één: “Ik haat Joden. Klaar”. Dat alle Joden ooit zijn afgeslacht, vinden ze okay, zelfs als er een baby’tje van zes maanden tussen heeft gezeten. Enzovoort.

Jodenhaat

Het is het meest onversneden antisemitisme dat ik ooit op de Nederlandse televisie heb gezien. Ik kan mij voorstellen dat de makers van het programma nog even hebben gedacht de scene te skippen, maar het is goed dat zij dat niet hebben gedaan. In elk geval hebben wij nu een klaar beeld van hoe het er voorstaat in grote delen van de multiculturele samenleving. Veel illusies behoeven wij ons echt niet te maken, getuige ook het stilzwijgen na de uitzending. In Trouw merkt Elma Drayer terecht op dat het huis in Nederland te klein was geweest als soortgelijke opmerkingen waren gemaakt over moslims. Je ziet Harry van Bommel over het Museumplein marcheren met die baasjes van Nederland Bekent Kleur.

Buiten Israël zijn Joden over het algemeen niet erg strijdbaar, wat in heel wat mindere mate geldt voor al extremistische moslimgroepen. Maar ook op  bestuursniveau is er veel om over na te denken. Zo probeert de Pakistaanse sjeik Rizwan Saeed namens de Organizatiuon of Islamic Cooperation het zo te regelen dat blasfemie en belediging van religies internationaal strafbaar worden gesteld. In zijn land staat daar al de doodstraf op. En in België hebben de politici Fauzaya Talhaoui en Bert Anciaux een voorstel ingediend om bij islamofobie tot vervolging over te gaan. De twee hebben acht criteria opgesteld voor “ongegronde vijandigheid tegenover de islam”. Als zij hun zin krijgen mag het bijvoorbeeld niet meer om de islam “een politieke ideologie” te noemen.

Talhaoui en Anciaux willen dat islamofobie voortaan wordt behandeld als antisemitisme. Mijn commentaar daarop is: hahaha!

Het Parool, 1 maart  2013