“Den Patrick is gepasseerd”

Beweringen en bewijzen

Omdat ik tegenwoordig in de hoogste kringen verkeer, was ik uitgenodigd om de Ronde van Vlaanderen gade te slaan vanuit de volgauto van Patrick Lefevere, de manager van de Omega Pharma-Quickstep-ploeg.

Lefevere

Nog niet zo lang geleden zat Lefevere zelf in de ploegleiderswagen, onder meer bij Mapei, maar tegenwoordig laat hij die taak over aan Wilfried Peeters en Tom Steels, namen die de liefhebbers van wielrennen als muziek in de oren klinken.

Vanaf ons hotel in Brugge liepen wij achter Lefevere aan naar de Grote Markt, waar de ploegen zich hadden verzameld en waar de start zou plaats vinden.  De stegen en straten waren dichtbevolkt en de verschijning van Lefevere was als die van Mozes in de woestijn.

Overal week de mensenmassa’s voor hem uiteen en kwam de weg vrij. “Den Patrick is gepasseerd”, zeiden de mensen achter me vol ontzag.

Hoewel in zijn tijd geen grootse renner, is Lefevere een charismatische figuur. Iedereen wil hem aanraken, met hem op de foto.  Zijn gezicht is voldoende om landerige motoragenten te doen ontwaken. Patrick draait het rampje op en daar springen zij op hun machine om hem voor te gaan met sirenes en zwaailichten. Patrick is de maker van kampioenen. Wie zich door hem laat kneden, wordt een winnaar. Dat daarbij wel eens het woord “doping” is gevallen, kan geen Vlaming wat schelen. Honderden malen zijn de Quickstep-renners gecontroleerd, nooit waren de stalen positief.

Ik had gehoord dat de Ronde van Vlaanderen een groot volksfeest is, waarbij honderdduizenden mensen op de been zijn, maar wat ik zag overtrof zelfs mijn stoutste verwachtingen. In de steden en dorpen, op de hellingen waar het werkelijke zwoegen begint, dromt men rijen dik langs het parcours. Op deze dag staan de notaris, de advocaat en de hoofdredacteur op de rotonden om als vlaggenist de juiste richting aan te geven. Een erebaan. En overal op de vlaggen, sjerpen en spandoeken zie je de Vlaamse leeuw.

Op deze dag van de mooiste wielerkoers is Vlaanderen als autonome natie al lang een feit. Dat merkte ik ook uren later aan de meet bij Bevere, waar wij zittend op de tribune in afwachting zijn van de ontsnapte winnaar. Ik wil voorzichtig een man wegtrekken die in mijn beeld gaat staan, maar bij nadere oogopslag prijs ik mij gelukkig dat ik hem herken. Het is Elio di Rupo, de huidige premier van België. Maar vandaag in elk geval niet van Vlaanderen. Hij moet hier bijna stilletjes zijn gekomen. Een keurige heer, elegant gekleed, die – zo lijkt het wel – vooral wordt gedoogd op de tribunes.

Op het moment dat Cancellara als winnaar de eindstreep passeert, verkeert Patrick Lefevere al uren in mineur. De koers is dit jaar catastrofaal verlopen voor de Omega Pharma-Quickstep-ploeg. Reeds na tien kilometer smakt kopman Tom Boonen tegen het plaveisel. In het ziekenhuis wordt de knie gehecht. Lefevere belt en informeert naar het aantal “draadjes”. Het is dezelfde knie waar Boonen al eerder op is gevallen. En in het voorjaar had hij ook nog een ontsteking die hem bijna zijn arm kostte, en nu dit weer. Boonen rijdt niet geconcentreerd, heeft geen moraal, en dan val je, constateert Lefevere.

Terpstra

De stemming daalt verder als wij te horen krijgen dat ook collega-journalist Hugo Camps in het ziekenhuis is opgenomen: buikklachten. En als op de Kwaremont de Nederlandse kampioen Terpstra, ook Quickstep, op de Kwaremont onderuitgaat en lang nodig heeft om weer op de fiets te komen, gromt Patrick dat je zoiets niet mag gebeuren, omdat je op de Kwaremont vooraan moet zitten.

Het wordt op de televisie niet in beeld gebracht, maar bij de Kwaremont is enorm tentendorp gebouwd, waar iedereen die een relatie is van de ronde, of die iemand kent die een relatie is, kan eten en drinken. Kaviaar met een glaasje Petrus, terwijl je nog juist achter de dranghekken de silhouetten ziet passeren van de renners die zojuist de Kwaremont hebben bedwongen – dit is ook de Ronde. Patrick vertelt dat hij alvleesklierkanker heeft overwonnen. Hij mist een paar vitale organen, maar hij gaat gewoon door. Hij leegt zijn glas wijn, een geweldige vent. Een wielrenner, de heroïek spat er vanaf. Bijna zo’n grote held als Eddy Merckx, die – zo weten wij van het diner van gisteren – een bypass heeft gekregen.

En met Omega Pharma-Quickstep zal het heus goed komen.

Volgende week Parijs-Roubaix. Nieuwe kansen, al is Tom Boonen er dan niet bij.

de Volkskrant, 3 april 2013