De afgelopen week had ik het voorrecht te mogen aanzitten aan een diner dat gegeven werd ter ere van Kirsan Iljoemsjinov, president van de wereldschaakbond FIDE, én president van de Russische deelrepubliek Kalmukkië.
Gastheer was de Nederlandse zakenman Bessel Kok en de handeling vond plaats in een Thais restaurant in de binnenstad van Amsterdam. lees verder
Nog geen dag was ik terug van vakantie of ik vond al het verzoek in mijn mailbox om lid te worden van een steuncomité. De mails werden aangekondigd met “strikt vertrouwelijk”, of zelfs “geheim”, alsof het een zaak van staatsveiligheid betrof. Een jonge afvallige moslim werd bedreigd en kleine groep mensen wilde hem laten weten dat hij het volste recht op afvalligheid had. lees verder
Vorige maand, in het vliegtuig op weg naar New York, vouwde ik deze krant open en las het interview van Hans Wansink met de socioloog J.A.A. van Doorn. De 82-jarige “doyen van Nederlandse sociologie”, zoals Wansink hem noemt, woont in het poppendorpje Sint Geertruid, onder de rook van Maastricht. In zijn studeerkamer staat een ziekenhuisbed, want Van Doorn heeft botkanker. Anderhalf jaar geleden was hij opgegeven, maar met behulp van medicijnen en elke dag een borrel vecht hij door. lees verder
Graag wil ik nog een keer terugkomen op het Koran-verbod, waarvoor Geert Wilders onlangs heeft gepleit. Ik doe dat, omdat enkele aspecten van deze niet onbelangrijke zaak onderbelicht zijn gebleven. Het gaat mij overigens niet om het Koran-verbod zelf. Iemand die in een democratie boeken wil gaan verbieden, betreedt het terrein van de censuur en zo iemand heeft mijn sympathie niet. Mij gaat het veeleer om de journalistieke geschiedenis achter de kwestie. lees verder