In 2005 had ik met Martin Bril een kleine, tweewekelijkse correspondentie voor het blad Verzekerd!
Het betaalde goed, dit intern verspreide blaadje voor verzekeraars, maar weinigen zullen onze stukjes gelezen hebben. lees verder
Reageren kan hier. Tevens voor aanvragen lezingen en optredens.
De volgende brief gaat over de rubriek Ketter & Geest:
In uw bijdrage voor Oba live keert u met grote regelmaat terug op katholieke misstanden met betrekking tot kinderen. Aangezien het Christendom een Joodse basis heeft, is dit misbruik misschien wel verklaarbaar aan de hand van de Joodse Talmoed.
Een Jood mag een drie jaar oud meisje trouwen (specifiek, drie jaar “en een dag” oud).
Sanhedrin 55b. lees verder
eHet is niet mijn bedoeling in deze rubriek uitsluitend over de doden te schrijven, maar na het verscheiden van Smislov en Lilienthal is er geen ontkomen aan om ook aandacht te besteden aan Florencio Campomanes, die onlangs op 83-jarige leeftijd is overleden.
Tussen 1982 en 1995 is Campomanes voorzitter van de FIDE geweest, een positie die hij met veel handigheid en weinig integriteit heeft vervuld. Campo, zoals hij werd genoemd, was een echte ritselaar. Hij studeerde politicologie in Manilla en werd opgenomen in de entourage van de Filippijnse president Marcos en diens vrouw Imelda. lees verder
De besnijdenis van jongetjes is mij al vele jaren een doorn in het oog en ik heb er in het verleden verschillende malen over geschreven. Het komt in Nederland bij Joden en Moslims voor.
Ik ben er zo op tegen omdat de gevaren van een dergelijke ingreep danig worden onderschat. Bij meisjes wordt die ingreep in de Westerse cultuur afgekeurd, maar bij jongetjes is dat niet het geval. In de Verenigde Staten is het vrij normaal en wordt het zelfs op medische gronden aangeraden om het doen.
De Nederlandse artsenorganisatie KNMG heeft het nu eindelijk aangedurfd haar stem te laten horen, getuige dit bericht:
ARTSEN WILLEN AF VAN BESNIJDENIS JONGENS
UTRECHT – De artsenorganisatie KNMG wil het besnijden van minderjarige jongens krachtig gaan ontmoedigen. Besnijdenis van jongens zonder medische redenen is in strijd met het recht op autonomie en het recht op lichamelijke integriteit, aldus de KNMG donderdag.
De artsenfederatie roept artsen op om ouders die de ingreep overwegen ”actief en indringend op de hoogte te brengen van het ontbreken van medische voordelen en het gevaar van complicaties.”
Volgens voorzitter Arie Nieuwenhuijzen Kruseman van de KNMG is de regel dat je niet in gezonde kinderen snijdt. Aanleiding voor het standpunt is de toenemende aandacht voor de bescherming van de rechten van kinderen, aldus de KNMG. Besnijdenis kent kans op complicaties, zoals bloedingen, infecties, plasbuisvernauwingen en ook paniekaanvallen. Ook zijn volgens de KNMG gevallen bekend van penisamputaties.
Bij elke chirurgische ingreep zijn complicaties mogelijk, maar bij medisch niet-noodzakelijke ingrepen is geen enkele complicatie te rechtvaardigen, vindt de organisatie.
Volgens de artsenorganisatie KNMG dient de besnijdenis geen enkel therapeutisch doel, maar voorstanders van de circumsie zijn het daar totaal mee oneens. Een heel scala van voordelen, lees verder
De laatste tijd wordt er veel gesproken over leiderschap en ik moet daarbij altijd denken aan dat experiment met die school vissen, een soort sardientjes. De onderzoekers namen uit die school een willekeurig exemplaar en sneden een bepaald stukje uit de hersenen. Vervolgens bleek dat het gemutileerde exemplaar zich gedroeg als de leider van de groep. Ging hij naar links, dan ging ook de school naar links. En ging hij naar rechts, dan ging ook de school naar rechts.
Dat zou er op kunnen duiden dat een leider niet een eigenschap meer, maar juist een eigenschap minder moet bezitten. Een leider moet het natuurlijke vermogen missen om te twijfelen of te aarzelen. Dat verklaart ook waarom leiderschap en kunde niet altijd samengaan en waarom ook leiders regelmatig verkeerde beslissingen nemen.
In de debatten met lijsttrekkers, allemaal potentiële leiders, vliegen de fouten je om de oren. Er wordt gehakkeld, versproken en cijfers vergeten. Hoe langer de campagne duurt, hoe groter ook de kans dat een lijsttrekker uit zijn rol valt en een andere lijsttrekker de waarheid zegt, terwijl er na de verkiezingen weer moet worden samengewerkt. Voor je het weet wil niemand meer met niemand regeren, en dan wordt het pas echt zorgelijk in onze coalitiedemocratie.
Hoe liggen momenteel de verhoudingen?
Het grootste breekpunt ligt bij het CDA en de PvdA. Die zijn uit elkaar gegaan en daardoor hebben wij nu verkiezingen. Het zou bespottelijk zijn, zeg maar gerust volksverlakkerij, wanneer die twee partijen na 9 juni weer gaan regeren. Dan was de hele campagne verspilde tijd, en wij zijn al honderd dagen het land in geweest. Bovendien weten wij nu wel dat die vechtcoalities van CDA en PvdA na twee jaar weer uit elkaar vallen.
Het wordt dus een coalitie óf met het CDA, óf met de PvdA. Omdat Balkenende de hypotheekrenteaftrek tot breekpunt heeft verklaard, valt heel links voor zijn partij af. Samenwerking met de VVD en PVV zou kunnen, maar de PVV heeft van de AOW een breekpunt gemaakt, wat weer voor de VVD onacceptabel is.
Verder wil de PvdA niet met de PVV en vice versa. Vanwege dezelfde hypotheekrenteaftrek wil D’66 weer niet met het CDA en vermoedelijk ook niet met de VVD. Eigenlijk wil links niet met rechts, maar onderling zijn links en rechts weer verdeeld. De VVD zou liever ook niet met de PVV willen en de PvdA niet met de SP, want dat zijn electoraal elkaars directe concurrenten.
Kortom: het is om gek van te worden. Hoewel dat Hollandse coalitiegekeutel op de vierkante centimeter natuurlijk ook zijn charmes heeft.
Nu het CDA geïsoleerd staat, zie ik als enige reële mogelijkheid een coalitie waar zowel de VVD als de PvdA inzit. Nieuw paars, met Rutte als premier en met Cohen als vicepremier op Justitie, wat het voordeel heeft dat Job ons niet meer de economie hoeft uit te leggen. Met de VVD voor het op orde brengen van de staatsfinanciën en de PvdA voor het sociale gezicht.
Maar dan hebben wij niet genoeg zetels. Er moeten nog een paar partijtjes bij, maar welke?
D’66? Groen Links? De Christen-Unie?
Het wordt nog heel wat passen en meten voordat Mark Rutte zijn sardientjes in het blik heeft.
Buitenhof, 30 mei 2010
Er is wel eens beweerd dat debaters zijn als de inktvissen die, zodra zij in het nauw komen, zwarte inkt verspreiden om aan het zicht te onttrekken wat zij precies hebben gezegd. Je ziet dat veel gebeuren in de talloze verkiezingsdebatten die momenteel worden gehouden. Het is een mooi gezicht, dat democratische vliegen afvangen, maar eerlijk gezegd heb ik meestal geen idee waar het overgaat.
Neem de AOW.
Bij de ene partij begint de verhoging in 2015, bij de andere partij in 2020. De ene partij doet er in 2015 eerst één jaartje bij tot 66; de andere partij doet er in 2020 ineens twee jaartjes bij. Of zoiets. “Om de pijn te verzachten”, zoals dat heet, wordt er door alle partijen onmiddellijk gecompenseerd. Daar moet u maar eens opletten. Er kan geen maatregel worden genomen, of ons worden gelijktijdig goedmakertjes beloofd. lees verder
Zou Mariëlle Tweebeeke interviewster bij RTL zijn geworden als zij niet een aantrekkelijke jonge vrouw was geweest, maar een dikke matrone met een harige wrat op haar neus? Zou Femke het tot succesvol leider van Groen Links hebben gebracht als zij niet een aantrekkelijke vrouw was geweest, maar een dunne bonenstaak met X-benen? lees verder
Het stond in De Telegraaf en het is misschien wel het allerzieligste bericht dat ik ooit gelezen heb. Het doet denken aan dat verhaal van Gerard Reve over die soldaat, die staande in de kantine van zijn laatste geld – dat was hem door zijn moeder gegeven – een gevulde koek koopt, om die vervolgens uit zijn handen te laten vallen, waarna de koek vertrapt wordt door laars van een soldaat die achter hem staat te wachten.
Maar dit is nog veel erger.
JONGEN OVERLIJDT NA WEIGEREN BLOED
ENGELAND – Een Engelse jongen (15) is overleden nadat hij op grond van zijn geloof een bloedtransfusie weigerde.
De jongen, Joshua McAuley, was op weg naar de snoepwinkel toen een op hol geslagen auto hem raakte. Reddingswerkers bevrijdde de jongen, maar die bleek veel bloed te verliezen.
Een helikopter bracht Jashua naar het ziekenhuis, waar hulpverleners hem een bloedtransfusie wilden geven. Dit weigerde de jongen. Naar verluid bleef hij alsmaar de woorden “geen bloed, geen bloed, geen bloed” herhalen.
In Engeland is bij wet bepaald dat artsen zorgvuldig moeten nagaan of jongeren onder de zestien bekwaam genoeg zijn om behandeling te weigeren zonder medeweten of toestemming van de ouders. De jongen was blijkbaar bekwaam genoeg, want de bloedtransfusie werd niet uitgevoerd. Joshua overleed zes uur later. Het is onbekend of zijn ouders in het ziekenhuis aanwezig waren.
Het gaat ook om de details. Op weg naar een snoepwinkel…
Waarmee gesuggereerd wordt dat hij eigenlijk op weg is naar God. Het gaat Joshua hopelijk goed. Misschien zuigt hij op een lolly of eet hij een gevulde koek.
CHRISTENDOM IN WEST-EUROPA KRIMPT DAGELIJKS
Religie zou op de terugweg zijn. Wereldwijd is dat misschien het geval, maar zeker niet in Europa. Daar vallen elke dag honderden christenen van hun geloof. Ik ben geneigd dat als een kwestie van beschaving te zien.
In elke geval is het nu ook geconstateerd door Atlas of Global Christianity, getuige het volgende bericht dat op de site van het Gereformeerd Dagblad is te vinden – behalve dan op zondag.
Hier de eerste alinea’s:
De tijd dat wereldwijd de meeste christenen in West-Europa woonden, is al drie decennia voorbij. Binnen enkele jaren zijn er meer Oost-Afrikaanse dat Europese christenen. Op het hoogtepunt, in 1970, telde West-Europa bijna 147 miljoen christenen.
Maar sindsdien is het eigenlijk alleen maar bergafwaarts gegaan, zo blijkt uit de vorige maand verschenen ‘Atlas of Global Christianity’ (Edinburgh University Press).
In het jaar 2000 waren er 135 miljoen christenen en hun aantal zal naar verwachting afnemen tot 110 miljoen in 2100. Wereldwijd zullen dan de meeste christenen in Oost-Afrika wonen: 550 miljoen.
Iedere dag krimpt het christendom in West-Europa een beetje. Agnosten maakten in 1910 ongeveer 0,3 procent van de bevolking uit. Dat percentage ligt nu op 19. Een eeuw geleden waren er nog geen 100.000 atheïsten in West-Europa; in 2010 geloven meer dan 5 miljoen mensen dat er geen God bestaat.
Van 0,3 naar 19%, dat is een stijging van bijna zestig procent. Nog geen vijfhonderd jaar, dan zijn wij er vanaf.
Humanistische Omroep, 21 mei 2010
In 2005 had ik met Martin Bril een kleine, tweewekelijkse correspondentie voor het blad Verzekerd!
Het betaalde goed, dit intern verspreide blaadje voor verzekeraars, maar weinigen zullen onze stukjes gelezen hebben. lees verder
Het moet in het begin van de jaren negentig zijn geweest dat ik naar Boedapest ben gereisd om een interview te maken met de Hongaarse grootmeester Andor (André) Lilienthal. Die was toen al bijna tachtig.
Om verschillende redenen was het interessant om met Lilienthal te spreken. In de eerste plaats was hij een van de grootste schakers van zijn tijd. Hij speelde tegen tien wereldkampioenen, waarvan hij er zeven zeker een keer wist te verslaan: Lasker, Capablanca, Aljechin, Euwe, Botwinnik, Smislov en de dameskampioen Vera Menchik. Alleen van Petrosjan, Spasski en Karpov (twee remises) won hij nooit. lees verder
In aanmerking genomen dat hij zijn partij heeft moeten zuiveren van zulke types als Geert Wilders en Rita Verdonk, gun ik het Mark Rutte van harte dat hij zo hoog in de peilingen staat. Maar ik heb wel moeite met de nieuwe slogan van zijn partij: “De economie kan wel wat VVD gebruiken”.
De economie, wat is dat eigenlijk?
De economie wordt bestudeerd door mensen die zich econoom noemen, wat Hugo Brandt Corstius bracht tot de definitie: “Een econoom is iemand die het beter weet dan een andere econoom”. Zeker is dat alle economen het altijd beter weten dan ik. Telkens luisterde ik geïmponeerd, mij voorbereidend op hogere benzineprijzen of lagere aandelen. Een paar maanden later waren de benzineprijzen gedaald en de aandelen gestegen. lees verder
Wat ben ik blij dat ik geen cartoonist ben!
Zodoende ben ik niet voor de vraag gesteld of ik mee zou doen aan Everybody Draw Mohammed Day!, de actie van de Amerikaanse cartooniste Molly Norris. Zij deed haar oproep om iedere dag een Mohammed te tekenen, toen de makers van de serie South Park werden bedreigd omdat die Mohammed hadden afgebeeld in een berenpak. lees verder
Na nog geen anderhalf jaar hoofdredacteur te zijn geweest van HP/De Tijd is Jan Dijkgraaf vertrokken naar Powned. In het persbericht van uitgever Audax werd Dijkgraaf geprezen als een vernieuwer, maar als je zijn arbeid met een ander oog bekijkt, moet je vaststellen dat een rat het zinkende schip verlaat. lees verder
Hoe zou het gaan met “de rabbijn”?
“De rabbijn” is de Amsterdamse zwerver die in het daklozencircuit ook wel “Pepe” wordt genoemd. Veel Amsterdammers hebben hem wel eens rond zien scharrelen. Hij ziet eruit als een orthodoxe Jood – compleet met pijpenkrullen – maar dat deze verslaafde veel kennis heeft van de godsdienst die zijn verschijning uitdraagt, is onwaarschijnlijk.
“De rabbijn” zit al bijna een week vast en daar kunnen nog een paar weken bijkomen. De rabbijn zit vast, omdat hij op 4 mei tijdens de herdenking op de Dam met zijn dronken kop een gil heeft geslaakt, waarna de menigte om hem heen op hol sloeg. In de paniek zijn diverse mensen gewond geraakt. lees verder
In 2005 had ik met Martin Bril een kleine, tweewekelijkse correspondentie voor het blad Verzekerd!
Het betaalde goed, dit intern verspreide blaadje voor verzekeraars, maar weinigen zullen onze stukjes gelezen hebben. lees verder
DE VARKENSVLEESDETECTOR
Soms stuit je op een bericht, waarbij je meteen het gevoel hebt dat het een broodje-aap-verhaal moet zijn. Of in dit geval een broodje-varken-verhaal, dat te vinden is op verschillende site, onder meer op Marocco.nl.
Daar staat dit: Goed nieuws voor moslims: er is nu een varkensvleesdetector. Dat maakt het persbureau Reuters bekend. Hij bestaat uit een teststaafje. Men neemt een paar stukjes vlees, roert ze rond in een glas water en steekt het staafje daarin. Als het verkleurt, bevat het varkensvlees. De detector is ontwikkeld door wetenschappers uit Kazachstan. De horeca in dat islamitische land mengt rundergehakt vaak met het goedkopere varkensvlees, hoewel dat van de islamitische warenwet niet mag.
Een varkensvleesdetector.
Zou het waar zijn? Of te mooi om waar te zijn?
Wat meteen argwaan wekt is dat het wetenschappers zijn uit Kazachstan. Het land van Borat! Dat ze daar zulke geavanceerde uitvindingen kunnen doen, is wel heel verbazingwekkend. Daarom verder gezocht. Wat zou het woord varkensvleesdetector zijn in het Engels.
Porc Detector geprobeerd. En ja hoor, daar vonden wij onder het kopje Kebabistan dit:
Kazakh Pork “Stick Tester:” Like a Pregnancy Test, but Better!
May 4, 2010 – 12:24pm, by Katya Kumkova
Great news, Halal and Kosher eaters: Reuters, via Kazakhstan’s Megapolis weekly, reports that Kazakh scientists have invented a kind of stick that can determine the presence of pork in any dish!
“When you get your beef patty, cut off a couple of small pieces and drop them in a glass of water. Stir, shake, put the test stick in … In a minute or two you will see the result,” the newspaper suggests.
The stick, which “changes color as in a pregnancy test,” uses anti-bodies that react with a pig’s muscle tissue in exactly the same way a real pregnancy test reacts with chemicals in a mother’s urine. (The scientists apparently even went to Moscow to test and assemble the pork detector at existing pregnancy test plants.) So in case you don’t trust your first response…
All joking aside, however, the Kazakh scientists may have hit it big, given that trusting food labels and menu descriptions in Kazakhstan may not always be a good idea: since pork is cheaper, chefs often use it to augment Halal dishes without warning. And one can easily see the test being used around the world by Muslims who are traveling or want to double-check their food for any other reason.
So: good luck, Kazakh National Center for Biotechnology scientists! Maybe you can make a stick that detects peanuts and shrimp and other allergens while your at it?
Kortom, een waar broodje-varken-verhaal! Nu nog een thermometer die kan vaststellen of je partner vreemd is gegaan.
DRIE GROEPEN DADERS KINDERMISBRUIK
Het stond op de site Kerknieuws.nl en dit is de inhoud:
Daders van seksueel misbruik in de kerk zijn onder te verdelen in drie groepen: ‘hardcore’ pedoseksuelen, een groep die uit is op macht en vernedering en dat seksueel vormgeeft en tenslotte de grootste groep: ‘naïeve’ daders.
Dat zegt Ruard Ganzevoort (foto), hoogleraar praktische theologie aan de Vrije Universiteit in een interview met de mulitreligieuze website nieuwwij.nl.
Ganzevoort vermoedt dat de laatste groep het grootst is en hij noemt die groep ook het meest tragisch. Het gaat om de groep mannen die van jongs af aan zijn opgegroeid binnen de muren van het seminarie en bij wie de behoefte voor intimiteit nooit goed heeft kunnen ontwikkelen. Hierdoor is een verkeerde vorm van seksualiteit ontstaan.
Transparanter optreden, verantwoordelijkheid nemen voor de fouten en een fundamentele zelfkritiek over de seksuele moraal zijn volgens Ganzevoort methoden waarmee de Kerk haar geloofwaardigheid weer terug kan krijgen.
Wel een hele opluchting dat die de groep van naïeve daders verreweg het grootst is. Eigenlijk heb ik al van kind af aan er naar verlangd om bij een keer bij een naïeve dader op schoot te mogen zitten.
MAROKKAANSE VERDACHTE BEKENT EERDER BIJ STRENG VERHOOR
Misschien niet verrassend, maar toch wel opmerkelijk dat het zo werkt. Ik bedoel dit bericht van Robin van der Kloor uit Elsevier, die het weer had uit het AD:
Uit onderzoek blijkt dat Marokkaanse verdachten tijdens verhoren veel vaker een delict ontkennen dan autochtonen. Bij het korps Gelderland-Zuid hebben rechercheurs ontdekt dat een verhoor door iemand in een maatpak met autoritaire uitstraling tot veel meer bekentenissen leidt.
De politie in Gelderland-Zuid heeft een experiment gedaan, waarbij Marokkaanse verdachten op een alternatieve manier zijn verhoord. Ze worden uit hun cel gehaald door iemand in vrijetijdskleding, maar worden vervolgens verhoord door een rechercheur in pak, met een autoritaire uitstraling.
Ook hoeft de goed geklede ondervrager niet zelf zijn koffie te halen, want een secondant doet dat voor hem. Door middel van dit soort trucjes dwingt de agent meer respect af.
Doorgaans hebben Marokkaanse verdachten de neiging hebben een delict sowieso te ontkennen, veel vaker dan autochtone verdachten, zo blijkt uit onderzoek van de Rijksuniversiteit Groningen. Bij deze nieuwe verhoormethode blijkt echter dat ze eerder overgaan tot een bekentenis.
Volgens het politiekorps is het experiment, uitgevoerd bij tien verdachten, een groot succes. Bij de normale methode gaf slechts een van de vijf Marokkanen toe de daad te hebben begaan. Bij de nieuwe verhoorwijze legden vier van de vijf Marokkaanse verdachten een bekentenis af.
Dat Marokkanen meer autoriteitsgevoelig zijn, ligt misschien voor de hand. Mooi vind ik het detail dat de ondervrager nooit zelf koffie moet gaan halen, maar dat altijd aan een zogenaamd ondergeschikte moet overlaten. Zou het nog beter gaan als de ondergeschikte zich extra onderdanig gedraagt?
De rechercheur op de foto heeft zijn uniformjasje uitgedaan. Helemaal fout!
Maar het omgekeerde zou ook wel eens het geval kunnen zijn. Een bekentenis afdwingen bij een Nederlandse hooligan door erbij te gaan zitten in een rafelige spijkerbroek en slobbertrui.
Humanistische Omroep, 7 mei 2010
Reageren kan hier. Tevens voor aanvragen lezingen en optredens.
De volgende reactie kwam op mijn laatste column in Buitenhof:
Is Max Pam ironisch, cynisch, of simpelweg racistisch?
Een paar citaten uit zijn column:
“Overigens komt het personeel van ClubMed weer uit de noordelijke landen, want daar weten ze wat hard werken is.”
Wat dacht de heer Pam van de taal? Bij Club Med werken veel Fransen, omdat de meeste klanten Frans zijn of Frans spreken. Overigens komt het meest zichtbare personeel uit Pams “noordelijke landen”, het personeel in de spoelkeuken en bij de schoonmaakdienst komt juist uit nog veel zuidelijker landen dan bijvoorbeeld Griekenland. lees verder
Ik ken iemand die heeft gewerkt bij een Europese organisatie, waarvan de aangesloten landen televisieprogramma’s produceren die zij aan elkaar proberen te verkopen.
Degene die ik ken coördineerde de onderlinge verkoop en reisde daarvoor langs verschillende Europese landen. Daarbij kwam degene ook regelmatig in Griekenland.
In Athene gebeurde altijd het volgende.
Degene werd in een vijfsterren hotel ondergebracht. Daar werd meegedeeld dat de Griekse inzending, ondanks alle gemaakte afspraken, niet klaar was. Wel werd een aardig zakcentje in het vooruitzicht gesteld als dat Griekse programma – dat dus nog helemaal nog niet bestond – alvast naar verschillende Europese landen kon worden verkocht..
Het viel degene die ik ken op dat hoe zuidelijker je in Europa komt, hoe normaler dit soort praktijken zijn.
Meer noordelijke landen zijn geneigd van corruptie te spreken, de meer zuidelijke landen noemen het graag: een andere mentaliteit. ClubMed-landen worden die zuidelijke staten ook wel genoemd, naar die zonovergoten resorts waar de toeristen uit noordelijke landen heengaan als ze eens helemaal niets willen doen, behalve zich vol te vreten en aan het zwembad te liggen.
Overigens komt het personeel van ClubMed weer uit de noordelijke landen, want daar weten ze wat hard werken is.
De afgelopen week is er veel te doen geweest over het krediet van 110 miljard dat de negen miljoen Grieken van de Europese gemeenschap hebben gekregen. De Grieken zelf werden bijzonder boos, waarbij het niet duidelijk werd of ze 110 miljard te veel of te weinig vonden. In elk geval gooiden ze een bom naar binnen bij een bank, waarbij drie doden vielen. Nu kun je van banken alles zeggen, maar dat de euro ook in Griekenland moest worden ingevoerd, daarover zijn de banken nooit enthousiast geweest.
Ondertussen zakten de beurzen als een bikinibroekje op een Grieks naaktstrand en kwamen in Brussel de Europese regeringsleiders bijeen om de nieuwe crisis te bespreken. Er komt een stabiliteitsfonds, dat zal worden aangesproken als nog meer zuidelijke landen in problemen komen.
Maar zal het helpen?
Hoe zwaar de voorwaarden van de Europese Commissie en het IMF ook zijn, een mentaliteit verander je niet in één dag. Daar gaan generaties overheen. Het heeft ook weinig zin de calvinistische zending naar Zorba de Griek te sturen ten einde hem tot zuinigheid en spaarzaamheid te bewegen. Derhalve moeten wij er ernstig rekening mee houden dat wij de 4.8 miljard euro die Nederland bijdraagt – of een groot deel daarvan – gewoon kwijt zijn. Hoe overtuigend minister De Jager ons ook voorspiegelt, dat wij rentewoekeraars aan die lening dik gaan verdienen.
Per Nederlander gaat het om 300 euro en voor een gemiddeld gezin met twee kinderen komt het neer op 1200 euro. Omgerekend zijn dat 2640 harde Nederlandse guldens. Die mag u aan de Grieken betalen, omdat u altijd zuinig en oppassend heeft geleefd.
Kortom, de Griekse reder Aristoteles Onassis had volkomen gelijk toen hij – op zijn privé-eiland en met Jacqueline Kennedy aan zijn zij – opmerkte: “Het geld moet je niet achterna zitten, het geld moet jou tegemoet lopen”.
De komende maanden zet ik mijn euro’s op de dollar.
Buitenhof, 9 mei 2010
Als ik aan de oorlog denk, denk ik aan mijn ouders. Zelf ben ik een jaar na de oorlog verwekt. Toen ik later had uitgerekend dat er tussen hun trouwerij en mijn geboorte minder zat dan negen maanden, kreeg ik te horen dat het huwelijk was uitgesteld vanwege een aanval van geelzucht bij mijn moeder.
Ook hadden ze geen woning, want toen mijn vader terugkwam, bleken er andere mensen te wonen in het huis dat hij destijds hals over kop had verlaten.
En zo werd ik geboren in een kale bovenwoning in Amsterdam-Oost, die men ouders tenslotte hadden gevonden. Tien jaar geleden heb ik nog met een cameraploegje aangebeld bij mijn geboortehuis, ongeveer zoals in Man bij hond. Maar een uitnodiging op te komen eten zat er niet in. Integendeel. lees verder
Het zijn zware tijden voor de kranten en het zijn nog zwaardere tijden voor hun hoofdredacteuren. Zo zou het best eens kunnen dat binnenkort drie grote landelijke dagbladen helemaal zonder hoofdredacteur zitten. Nadat Jan Bonjer vorig jaar met een flinke zak geld werd weggebonjourd, doet het Algemeen Dagblad het al een tijdje met een ad interim: Peter de Jonge. lees verder
In 2005 had ik met Martin Bril een kleine, tweewekelijkse correspondentie voor het blad Verzekerd!
Het betaalde goed, dit intern verspreide blaadje voor verzekeraars, maar weinigen zullen onze stukjes gelezen hebben. lees verder
Vorige keer schreef ik op deze plek over Karel van het Reve, die eens heeft voorgesteld om ergens in het noorden van Nederland een communistische enclave in stand te houden. Gewoon uit historisch besef, om latere generaties inzicht te geven in wat het communisme ooit is geweest.
Volgens datzelfde museale principe pleitte ik ervoor de SGP te laten bestaan zoals die partij nu is, dat wil zeggen zonder verkiesbare vrouwen. Of het de SGP zal lukken onveranderd de geschiedenis in te gaan, is niet erg waarschijnlijk nu de Hoge Raad in haar nadeel heeft beslist, maar wel lees ik in de Volkskrant dat het marxisme terug is van weggeweest! lees verder
De verkiezingscampagne is begonnen en de lijsttrekkers zijn weggestoven. Ze zullen er alles aan doen om zichzelf zo aantrekkelijk mogelijk te presenteren en hun concurrenten uit te schakelen. Ondertussen is er behoefte aan verdieping en aan meer inhoud. Ook voor journalisten is hier een taak weggelegd. Zo schrijft de jonge filosoof Rob Wijnberg in NRC.Next mooie stukjes, waarin hij politici en politieke ideeën de maat neemt. Omdat tegenwoordig ook de kwaliteitskranten in een harde concurrentiestrijd zijn verwikkeld, wil ik niet achterblijven.
“Wie met zachtheid beveelt, wordt het best gehoorzaamd”, zei Seneca (1v.Chr.-65 n. Chr.). Hieruit blijkt dat deze filosoof, die nog geprobeerd heeft de jonge Nero in toom te houden, in deze tijd ongetwijfeld op Cohen zou hebben gestemd. lees verder
In verkiezingstijd wreekt het zich dat wij in Nederland geen omroep hebben met een BBC-systeem. Extra jammer is het dat Henk Hagoort, de baas van de publieke omroep en de man die denkt dat ook de kaboutertjes door God zijn geschapen, heeft verordonneerd dat de verzuiling weer in de actualiteitenrubrieken tot uitdrukking moet komen. lees verder